Soms is scheren een kwestie van overleven: in de Tweede Wereld­oorlog was het voor militairen nood­zaak om zich iedere dag zo glad mogelijk te scheren. Hun gas­masker moest nl. nauw op het gezicht aansluiten, zodat het goed afsloot als ze in aanraking zouden komen met gifgas... een goede scheerbeurt was dus bittere noodzaak.



Ook piloten moesten 'glad' de lucht in. Het zuur­stof­masker sluit immers strak om het gezicht: een slecht geschoren huid veroorzaakt veel pijn als het masker over de stoppel­baard heen beweegt. Dat is de reden waarom er geen foto's te vinden zijn van piloten bij een gevechts­vliegtuig met een (stoppel)baard.




In Amerika, Canada en Europa geeft 68% van de mannen, met stijgende tendens, de voorkeur aan het nat scheren. Dat is dus meer dan twee­derde deel!

Nat scheren kost vaak veel tijd en moeite. Gelukkig bieden nog enkele kappers het nat­scheren als extra service aan. Wie eenmaal de voor­delen van een professionele nat­scheer­behandeling bij de kapper heeft leren kennen, keert vaak met regel­maat terug.
Veel kappers moeten echter 'nee' verkopen als ernaar gevraagd wordt. Het nat­scheren is een specialisatie en vergt veel kennis en ervaring. Het is dan ook niet zonder reden, dat bijvoorbeeld Turkse kappers kun leerlingen het nat­scheren laten oefenen op een lucht­ballon...



Waarschijnlijk heeft King Camp Gillette (1855-1932, foto onder) niet geweten welke gevolgen zijn uitvinding had. Ruim honderd jaar geleden heeft deze Amerikaan patent aangevraagd voor het eerste scheer­apparaat met uitwisselbare mesjes.



Tegenwoordig is Gillette, naar eigen zeggen, wereldwijd marktleider op het gebied van scheer­producten.



De Romeinen trokken hun baard­haren een voor een uit. Die pijnlijke ontharing behoort tot het verleden, maar de zoek­tocht naar de ultieme scheer­methode duurt tot op de dag van vandaag voort. Nieuwe scheer­mesjes en elektrische apparaten worden keer op keer gepresenteerd als een ware revolutie. Maar de echte revolutie laat op zich wachten, want ondanks alles komen de 7.000 tot 15.000 baard­haren van de man telkens weer terug...



Scheren met slechts een mesje kan écht niet meer: wil je erbij horen, gebruik je een houder met meerdere mesjes op rij. Maar hoeveel mesjes moeten dat dan zijn? Twee? Drie? Misschien vier?

Gillette introduceert in 2006 de Gillette Fusion, met ZES mesjes: vijf mesjes op rij aan de voorkant en een mesje aan de achterkant om bij de moeilijke plekjes te komen.



Het wachten is nu nog op een scheersysteem met 7 of meer mesjes... Welke fabrikant zou hiermee als eerste de markt gaan veroveren?





Of gaat het een andere kant op? Niet steeds meer mesjes, maar meer scheerkoppen? In 2008 komt de Rolling Razor op de markt, een scheerapparaat met twee koppen. Een kop voor de opwaarste en een voor de neerwaartse scheerbeweging.





In 1993 heeft Ross Lovegrove (1958) uit Londen een speciaal scheer­mes ontworpen: een hand­vat van acryl met een keramiek mesje.



Hier een afbeelding van het proto­type, genaamd 'Advanced wet shave razor'. Het is bij een proto­type gebleven: het mesje is nooit op de markt gekomen, hoewel in die tijd werd geclaimd dat een keramiek mesje 40 keer langer zou meegaan dan een regulier mesje!
Tegen­woordig zijn overigens voor industrieel gebruik al keramieken mesjes te verkrijgen die wel 100 keer langer meegaan...



Een stoppelbaard is een baard waarvan de haren slechts enkele millimeters lang zijn, alsof deze pas een à twee dagen oud is. De stoppel­baard geeft een licht-nonchalante uitstraling, die juist daarom tegen­woordig wordt gewaar­deerd. Het geeft de indruk: "Ik verzorg mij wel, maar ik heb het te druk om mij elke dag te scheren." Er zijn speciale baard­trimmers om zo'n baard te onder­houden.



In de tijd dat men slechts eenmaal per week naar de kapper (barbier, scheerbaas) ging voor een scheer­beurt, was de stoppel­baard een teken van armoede: alleen rijke mannen lieten zich dagelijks scheren.



Een man heeft circa 7.000 tot 15.000 baard­haren, dat is net zoveel als een vrouw op beide benen én onderarmen heeft. De baard­haren groeien meer dan een centi­meter per maand: tot 14 centi­meter per jaar.

In slechts 18 maanden scheert een doorsnee man een opper­vlakte zo groot als een voetbal­veld. In zijn hele leven scheert een man zich 3350 uur ofwel 150 dagen: dat is dus bijna een half jaar!



Hoeveel scheer­schuim zit er in een bus? Er zijn mensen die een hele bus leeg­spuiten om daar achter te komen! Tsja...



Tot de ontwikkeling van de spuit­bus (rond de jaren '60) gebruikte men overigens meestal scheer­zeep die met een borstel schuimend werd gemaakt.



't Is maar dat u het weet: real men don't shave. Deze tekst stond op een gratis reclamekaart die in mei 2006 verspreid werd door een bekend biermerk.



Scherende heren bewijst het tegendeel! Of hoort deze kaart thuis bij de scheergrapjes?



Wist je dat er ook elektrische scheerapparaten zijn waarmee je kunt natscheren? Gewoon in combinatie met scheerschuim of scheergel. Elektrisch scheren was nog nooit zó verfrissend!












Heeft u een leuk ditje of datje over scheren?
Of misschien wel een ditje én een datje?
Mail naar: info@scherendeheren.net. Bedankt!